Stanisława Celińska

STanisława Celińska występuje z pianistą zf fortepianem, podczas występu śpiewa i opowiada.

W 1970 roku Stanisława Celińska zagrała Ninę w filmie Andrzeja Wajdy „Krajobraz po bitwie”. Grała żydówkę skazaną po śmierci bliskich na samotną tułaczkę. Partnerował jej Daniel Olbrychski. Był to jeden z najbardziej spektakularnych debiutów w dziejach polskiego kina. Jej pierwsza rola doprowadziła ją na czerwony dywan do Cannes, co było wtedy niesamowitym wyróżnieniem. Zebrała tam świetne recenzje za tę rolę. Początkiem lat 70. na próbach do spektaklu „Wesele” poznała Andrzeja Mrowca. Trzymała go na dystans, ale ujął ją tym, że potrafił na nią kilka godzin czekać pod salą prób. Zdobył jej serce swoim zachowaniem. W 1972 roku wzięli ślub i doczekali się dwoje dzieci. Najpierw na świat przyszedł syn Mikołaj, a dwa lata później córka Aleksandra. Stanisław Bareja zaangażował ją do filmu „Nie ma róży bez ognia” (1974), w którym ujawniła talent komediowy. Okazało się, że umie mistrzowsko zagrać charakterystyczne role bohaterów drugiego planu, ponadto później otrzymała dwa Orły właśnie za role drugoplanowe. W 1976 roku zgłosiła się do nowopowstającego, zakładanego przez Tadeusza Łomnickiego Teatru na Woli. Zresztą przez całe życie związana była ze stołecznymi teatrami. W latach 70. była jedną z najbardziej uwielbianych i najpiękniejszych gwiazd polskiego kina.

Źródło: https://zyciorysy.info/stanislawa-celinska/ | Życiorysy.info